شمس لنگرودی شاعر معاصر کشورمان شعری در رابطه با شهادت جوانان این مرز و بوم سروده :
من مي‌بينم من مي‌بينم، و سرانگشتم را كه به تاراج مي‌بريد با پلكم مي‌نويسم با مژه‌هايم نقاشي مي‌كنم با تكان سرم سرودي مي‌سازم پلنگي آرام بودم پسرانم را خورده‌ايد با چرمينه‌اي از پوست‌شان برابر من راه مي‌رويد چمداني پرم كه تحمل هيچ قفلي را ندارم شيپوري از ياد رفته‌ام كه همهمه‌اي شنيدم و از هيجان نبرد بر خود مي‌لرزم تيرهستم گر میروم گر نروم نیستم
اخبار لحظه ای از گزارش بجه های هنگ آزادی واز طربق موبایل ارسال می گردد لطفا مدام refresh را بزنید
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
پستها
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر