ایرانی می جنگد می میرد ، ذلت نمی پذیرد

از هر سوی شهر ، در دل پایتخت ایران ، که نه ایران بلکه مهد دلیران است ؛ آواهائی به گوش می رسند ؛ که نیاز به هیچ توضیح و تفسیری ندارند .مردم شجاع این مرز و بوم ، در مراسم برگزاری گرامیداشت 18 تیر ماه ، چنان غوغائی بر پا نمودند ؛ که دل دشمن خانگی را به لرزه آوردند . صلابت و کوبندگی شعارهائی که فضای شهر را سرشار از نیروئی عظیم برای رویاروئی با دشمن می کرد و نیز عطر خوش همبستگی ، که باری دیگر چهره ای یگانه به میهن و هم میهنان می بخشید ؛ گویای این حقیقت بود ، که دژخیم را قامت در هم شکسته ، و توان هیچگونه برخوردی با این ظلم ستیزان را ندارد . سپس ، حاکم ددصفت ، وقتی دید که ترفند دستور دادن برای بسته بودن و بسته ماندن مغازه ها ، کوچکترین اثری بر گردهمائی گسترده مردم ننموده است ؛ از آسمان و از میان خیابانهای فرعی و اصلی شهر ، نوکران مسلحشان را ، به سوی آن دلاوران گسیل داشتند ؛ که تا بیش از پیش ، به سرکوب مبارزان بپردازند.آقای رهبر خامنه ای ، آقای رئیس جمهور احمدی نژاد ، آقای دادستان کل انقلاب قاضی سعید مرتضوی ، و شما ای همه ی آقایان !! که از آقائی کوچکترین بوئی نبرده اید . و با حرص و آز فقط به دامان قدرت خانم انسانیت بر باد ده چسبیده اید و او را با خودتان بر خر مراد سوار کرده اید ؛ که تا هر چه که می توانید ؛ ترکتازی نموده و بر این مردم ستمدیده آزار و اذیت روا بدارید . فراموش نکنید ، که این آزادیخواهان نستوه، به همگی شما حرامیان مستبد ، اخطار نمودند : " ایرانی می جنگد می میرد ، ذلت نمی پذیرد . " این یک شعار معمولی و یا جمله ای عادی نیست . این هشداری است که از ژرفای وطن پرستی قومی آزاد و رها از یوغ بندگی شیاطین دیو صفتی چنان شما سفله گان ، برمی خیزد که تا آوار آسا فرود بیاید . که تا بر سنگین دلانی چنان شماها بفهماند ؛ که این شیر زنان و شیر مردان ایرانی ، همگی در قلبهای طلائی شان ، تصاویر جاودانه پرچم شیر و خورشیدشان را ، که نمودار بلندپایگی ایشان است را تعبیه نموده اند . تا به مدد آن ، بر شما بتازند و بفهمانند ؛ که این ملک اهورائی و این ملت آریائی نسب را، از چنگالتان خواهند رهانید . آری آنان " می جنگند ، می میرند ، ولی خفت ذلتی را که شما بی هویتهای تاریخ ، بر آنان حکم برانید را نپذیرند .پیروزی با آنان است . چرا که شما را زبون تر و سفله تر از آن می بینند ، که از شما بهراسند و در خانه هایشان بمانند . اکنون ساکنین همه خیابانهای ایران ، بویژه شهروندان شجاع تهرانی، که آنجا را مأمنی آرامش بخش ، برای دلاوری های خویش ساخته اند ؛ اجازه نخواهند داد ، تا شما اهریمنان ، باز هم ب سامان مقدس ایشان حکمرانی بکنید و اسباب حقارت بیشتر آنها را در جوامع بین المللی فراهم بیاورید . بروید درد بی درمانتان را چاره بکنید . که اینان راه خویش را یافته اند ؛ و دیگر هرگز از مسیری که در آن قرار گرفته اند ؛ به عقب بر نخواهند گشت . 18 تیر ماه 1388 هلندمحترم مومنی روحی